Zielono mi - czyli jak zarazić się winogronozą.

[kra1013]

adsf

[Onaela]

Kra,to nie są kłamstwa tylko fantazje a te chyba nie klasyfikują sie w kategoriach grzechu ?

Czekamy zatem na ciag dalszy o snach,nieważne,czy to będą sny prawdziwe,czy też Twoje fantazje

[amita]

Ależ sny to właśnie fantazje Kra,jestem Twoją fanką.Gdybyś coś kiedyś wydał,to poproszę o egzemplarz z dedykacją.

[kra1013]

sadfds

[Onaela]

Zastanawiam się,co to takiego "CB" ?

Ja tam jestem juz po kolędzie Ale ja zręcznie nie sprowadzałam rozmowy na tematy grzechu-jest tyle innych fajnych spraw,o których mozna porozmawiać z ksiedzem A wszak ksiądz też człowiek-grzeszny de facto

Rysiu-co Ty robisz,że wychodzi Ci taki 'maczek" literowy?
Aby to przeczytać,muszę szukać okularów

[Baś_22]

Aby to przeczytać,muszę szukać okularów

No i o to chodzi Rysiowi żeby nie było dobrze widać

[kra1013]

DSFDG

[kra1013]

vdsfd

[cicho_borowska]

No tak, z Borosi stałam się CB

O snach i dziwnych zdarzeniach już kiedyś na eko było, w jakimś temacie...

Mnie się nie śni coś codziennie, tzn. z punktu fizjologii człowieka pewnie się śni, ale nie pamiętam co. Pamiętam tylko kilka snów z całego mojego życia. Te sny uważam za ważne, dane nam przez siły wyższe. Dają mi wskazówkę co dalej zrobić. Nie taką podaną "na tacy" radę, ale ukrytą w symbolach i zazwyczaj niezrozumiałą dla mnie od razu. Trzeba wtedy wyczulić zmysły i być otwartym na wydarzenia, by zauważyć chwilę, w której pojawia się rozwiązanie, czy przesłanie snu.

Jeden z takich snów był właśnie o Syberii i o Ojcu. Przyśnił się mi jakieś 10 lat temu, krótko po śmierci taty i tradycyjnie w bardzo trudnym okresie dla całej mojej rodziny.

We śnie byłam młodą dziewczyną żyjącą w syberyjskim plemieniu. Panował tam zwyczaj, że na początku każdej zimy ojciec- głowa rodziny, kładł na okrągłym, małym piecyku siedem kamieni. Rozpalał w piecu taki ogień, że kamienie rozgrzewały się do czerwoności i grzały całą zimę. Jeśli rozpalanie powiodło się rodzina świętowała, bo wiadomym było, że przeżyją tę zimę, jeśli nie, domownicy zakładali na siebie niedźwiedzie skóry i kładli się spać. Na zawsze, bo nie budzili się wiosną.

Nadeszły czasy wielkiego niepokoju, wojny. Wszyscy mężczyźni z wioski wyruszyli na wojnę. Zbliżała się zima i cała rodzina z niepokojem wyglądała ojca. Czy zdąży wrócić przed zimą? Co będzie jeśli nie wróci i nie rozpali ognia?

Ojciec nie wrócił, a dzień rozpalania nadszedł.

Stały więc kobiety i dzieci z mojej rodziny bezradnie wokół ciemnego pieca. Czas szykować skóry...

Wtedy poczułam w sobie ogromną siłę i bliskość duchową ojca. Sięgnęłam po zawiniątko z kamieniami, ułożyłam je na piecyku i dostając telepatyczne wskazówki od ojca, mechanicznie wykonywałam wszystkie czynności, które należało zrobić, by ogień zapłonął. Kamienie rozpaliły się ogniem i blaskiem tak silnym, jak nigdy dotąd. Młoda dziewczyna uratowała swoją rodzinę i rozpoczęło się świętowanie.

No i obudziłam się.

Zatem Kra, rozpoczęłam opowieść o snach.

Czekamy teraz na Twoje piękne opowieści, bo ja też jestem ich fanką i liczę jak Amitka na to, że kiedyś zostaną one spisane w formie książki.

[kra1013]

sdafsf

[amita]

Czasem sobie myślę,że dobrze,że ja nie mam bogatego życia wewnętrznego.

[kra1013]

afdsgf

[kra1013]

asfdsgf

[kra1013]

sadsgf

[kra1013]

safdsf

[Sz_elka]

Sama nie wiem , co napisać .... ale chcę choć ślad pozostawić, że przeczytałam i ... nie potrafię nazwać swoich emocji ..... dziabnąłeś po serduchu ... dałeś do myślenia .... dziękuję!

[cicho_borowska]

Bo tak już jest z postami Rysia, że dotykają najróżniejszych kawałków serca (umysłu?). Ja też po przeczytaniu potrzebuję poukładać myśli i nie zawsze potrafię odpowiedzieć. Pozostaje jednak to co przeczytane w sercu (umyśle?) i jest mi bliskie.

Dlatego pisuj Rysiu, bo to wcale nie są bzdury.

[Baś_22]

Rysiu ja też jestem Twoją fanką czytam wszystko systematycznie, choć nie odpisuję Podczytuję w pracy a tam nie mam warunków do skupienia, by napisać odpowiedź

[kra1013]

dsfg

[gruby miś]

ech, ryśku...
i ja Twoje zapiski z uwagą czytam

[amita]

Rysiu,nie samym ogrodem człowiek żyje,stąd wiele u nas tematów nie zielonych.Tu po prostu toczy się życie z wszystkimi jego dobrymi i złymi stronami.Przeżywaliśmy tu już i ogromny smutek i szaloną radość.Razem.Tu zawsze ktoś pocieszy,kiedy Ci źle,ktoś pamięta o Twoich urodzinach,imieninach.Ucieszy,że roślinka zakwitnie.I wysłucha,kiedy po prostu chcesz pogadać.Dlatego lubię to miejsce i osoby piszące tu.Gdyż każdy,ale to każdy coś wnosi.Czy to ogromną wiedzę o roślinach,czy wspaniale piecze,czy haftuje,maluje,szydełkuje,czy też ma poczucie humoru i miło się go czyta.Tu każdy jest ważny,od pierwszego postu.Choć czasem na jednym czy dwóch postach się kończy to większość zostaje i trwa.I czuwa na posterunku kiedy czegoś potrzebujesz.Czegokolwiek.Rady,rozmowy,sadzonki,przepisu.I to jest piękne na ekotopiku

[kra1013]

sdafs

[kra1013]

sdafd

[Anamaria]

Rysiu, wspaniale piszesz! Toż to literatura przez duże L. Przypomina mi prozę Myśliwskiego. Prosimy o więcej !

[megan]

I znów nie mogę się doczekać co było dalej.
Ryszardzie kochany pisz prędko bo będę dzieci od kompa odganiać by sprawdzić czy już napisałeś ciąg dalszy

[Onaela]

No proszę,ile amatorek Rysia twórczości A nie mówiłam,że masz tu Ryszard spry fan-klub Myślę,że jeszcze nie wszystkie czytelniczki się ujawniły

Mnie najbardziej podobają sie te mistyczne opowiadania,choć przyznam,"połykam" z zainteresowaniem wszystko



Ps.Ciekawą reklamę umieścili pod moim " amatorek"

[kra1013]

sfads

[Anamaria]

No proszę, nawet mapka jest!
Mam nadzieję, że pani Gawlikowska (dama z pedagogicznym zacięciem i chyba złotym sercem) nie dowiedziała się o końca swoich dni, że to "za jej sprawą" sfajczył się ten kościół

[Sz_elka]

Co też te Carmeny miały w sobie, że dzieciaki uczyły się na nich zaciągać?!!!
Choć muszę przyznać, że to robiłam mając 18 lat, a w wieku 8 lat, to z bratem paliliśmy skręty z tytoniu w papierze opatulającym rolki z filmami i miejscem działania była łazienka z wiecznie wybuchającym junkersem!

[kra1013]

afdsgfd

[kra1013]

sadsfd

[megan]

No ja już wiem ale nie powiem
Również myślałam,że te owoce to jakieś jabłka gdy się z nimi pierwszy raz spotkałam a było to ....dzieści kilka lat temu
Myślałam że te ''jabłka" to na wierzbie rosną