Pomyślałam sobie, że może warto zebrać wszystkie informacje w jednym miejscu na temat tego paskudztwa, którego nie mogę sie pozbyć z czarnej porzeczki, a którego obecność larwy na roślinie brałam za okazały pąk
"Opuchlaki
http://www.dobroczynek.pl/sklep/opuchlaki
Larwa opuchlaka - lotiorynchus sulcatus Opuchlak - otiorhynchus sulcatus adult
Szkodliwość
Opuchlaki są groźnymi szkodnikami, żerującymi w wielu uprawach. Stwierdzono ponad 150 gatunków roślin będących obiektem żywicielskim opuchlaków, a liczba ta ciągle wzrasta. Często dużym problemem jest zaobserwowanie pojawienia się tego szkodnika w odpowiednio wczesnym momencie. Dorosłe osobniki charakteryzują się nocnym trybem życia, natomiast larwy w początkowej fazie żerują głównie w podłożu. Dodatkowo zwalczanie opuchlaków utrudnia, wysokie uodpornienie się larw na stosowane środki chemiczne.
Dorosłe osobniki opuchlaków (chrząszcze) można rozpoznać po charakterystycznym ciemnym ubarwieniu z jasnymi łuskami na pokrywach. Rosną one do rozmiarów 13-15 mm. Z kolei larwy mają kolor biało-kremowy z jasno brązową główką. Mają zgięty łukowato kształt i nie mają zauważalnych odnóż. Mogą osiągnąć do 10 mm długości. Duża część opuchlaków potrafi przezimować w postaci larw, pod osłonami możliwe jest to również w przypadku chrząszczy. Stwarza to duże komplikacje, ponieważ w części uprawy pod osłonami mogą w tym samym momencie pojawić się opuchlaki w różnych stadiach rozwojowych. Ciężko wtedy ustalić, kiedy jest najlepszy moment na wprowadzenie nicieni.
W przypadku produkcji otwartej można przyjąć, że na początku wiosny w szkółkach występują jedynie larwy, którym udało się przezimować. Ich aktywność można zaobserwować już przy temperaturze kilku stopni powyżej 0ºC. Dlatego żerujące larwy można odnotować nawet w przypadku "ciepłych" zim. Przepoczwarzenie następuje na przełomie maja/czerwca, po którym stopniowo ukazują się chrząszcze. Żerują one najczęściej w nocy na najmłodszych liściach. Dorosłe osobniki stanowią jedynie samice (rozmnażanie partenokarpiczne). Składają one jaja w donicach w pobliżu szyjki korzeniowej. Należy przyjąć, że w połowie września duża część kolejnego pokolenia jest w stadium larwalnym.
Dorosłe osobniki obgryzają głównie liście, rzadziej pędy roślin. Larwy natomiast żerują na korzeniach, czasami przegryzając korzeń główny oraz podstawę łodygi co może prowadzić do zaschnięcia rośliny.
Zwalczanie - z wykorzystaniem nicieni - Heterohabditis bacteriophora
http://www.dobroczynek.pl/sklep/opuchla ... zwalczanie
Zwalczenie larw opuchlaków nie jest proste z wielu powodów. Dużym utrudnieniem jest ich uodpornienie na większą część wykorzystywanych insektycydów. Aby poradzić sobie z tym problemem rozpoczęto wykorzystywać nicienie, jako biologiczną walkę z opuchlakami. Sprawdzono, że parazytoidy tych owadów nie mają negatywnego wpływu na rośliny, ani na człowieka. Co najważniejsze, opuchlaki nie uodparniają się na ich działanie, nicienie nie zostawiają śladów na roślinie oraz nie powodują zahamowania rozwoju rośliny.
Wykorzystanie nicieni w szkółkach jest w miarę łatwe, jednak należy to przyznać wymaga poświęcenia większej ilości czasu. Zastosowanie ich przynosi jednak niezmiernie zadowalające efekty, co potwierdza fakt, stosowania nicieni przez szkółkarzy od ponad 10 lat. Ich efektywność gwarantuje zachowanie populacji opuchlaków na bardzo niskim poziomie. Niestety nie pokonają one 100% osobników wrogiej populacji. Mała ilość larw przeżyje, dlatego konieczne jest powtórzenie zabiegu w następnym roku na roślinach zaatakowanych. Właściciel szkółki sam zauważy, które rośliny są najczęściej wybierane przez opuchlaki. Konieczne jest zwrócenie szczególnej uwagi w tych gatunkach/odmianach, aby nie doszło do rozpowszechnienia szkodnika w całej szkółce. Nicienie mogą być również wykorzystane do zwalczania opuchlaków na trawnikach i roślinach w ogródkach przydomowych.
Nicienie atakują opuchlaki, dostając się do ich wnętrza przez ich naturalne otwory (gębowy, odbytowy, przetchlinki). Wydzielają specjalne bakterie, które w szybki sposób rozwijają się wewnątrz larwy opuchlaka. Rozpowszechnione bakterie modyfikują tkanki larw, do postaci łatwo przyswajalnej przez nicienie. Skutkuje to wyginięciem opuchlaka po kilku dniach. Charakterystyczna jest wtedy zmiana koloru larwy. Po upływie 2 do 3 tygodni, nicienie wracają z powrotem do gleby w poszukiwaniu kolejnych larw opuchlaków.
Jak wprowadzić nicienie do uprawy?
Nicienie można wprowadzać do uprawy na dwa sposoby: poprzez opryskiwanie grubokropliste lub przez podlewanie. Ważne jest aby wprowadzać je bezpośrednio na mocno uwilgotnione podłoże. Nicienie wymagają również odpowiedniej temperatury gleby, powinna ona wynieść ok 14ºC. Przed zaaplikowaniem zalecane jest zastosowanie deszczowni, a po delikatne podlanie małą ilością wody, aby spłukać nicienie do podłoża. Produkt dostępny jest w dwóch opakowaniach: 50 mln nicieni, stosowanych na 100 m2 oraz 500 mln nicieni na 1000m2. Istnieje możliwość przechowywania nicieni, przez okres 3 tygodni po dostawie, w lodówce."